Taekwon-Do
Taekwon-Do is afkomstig uit Korea. Het is in 1955 geïntroduceerd door generaal mr. Choi Hong Hi (1918-2002) en is samengesteld uit;
- Beentechnieken, afkomstig uit het aloude Koreaanse Taekyon, dat volledig bestond uit traptechnieken
- Armtechnieken, uit het Japanse karate en het Chinese Kung-fu.
Taekwon-Do onderscheidt zich van andere vechtsporten door een nadruk op het gebruik van het been.
De grondlegger van Taekwon-Do; Generaal Choi Hong Hi (1918-2002)
De naam Taekwon-Do
Het woord Taekwon-Do komt uit het Koreaans en is in drie delen te splitsen, die ieder hun eigen betekenis hebben.
Tae: betekent letterlijk ‘voet’ en staat voor alle beentechnieken, zowel aanvallend als verdedigend, maar ook voor staan, lopen springen en breken.
Kwon: betekent letterlijk ‘vuist’ en staat voor alle hand/arm technieken, zowel aanvallend als verdedigend, inclusief het vastgrijpen en werpen.
Do: betekent letterlijk ‘weg, methode’ of ‘kunst’, maar is verder moeilijk te omschrijven omdat het verder ook een bepaalde geestelijke houding aangeeft die geworteld is in het traditionele Oost-Azië.
Taekwon-Do is, evenals overige vechtkunsten, gericht op Zelfverdediging.
Hiernaast beoogt zij zelfbeheersing, ontspanning, doorzettingsvermogen
en een verbetering van de motoriek, lenigheid, evenwicht, reactie, conditie, snelheid, kortom: zij werkt aan de lichamelijke en geestelijke gezondheid.
Taekwon-Do kan beoefend worden door zowel vrouwen als mannen van elke leeftijd.
Omdat Taekwon-Do op verscheidene wijzen beoefend kan worden, kan men naar persoonlijke capaciteiten en keuzen trainen. Vanwege het karaktervormende aspect van Taekwon-Do is Taekwon-Do uitermate geschikt voor kinderen. Voor de jonge mens heeft Taekwon-Do een grootte pedagogische waarde. Terwijl voor de oudere mens Taekwon-Do een training voor lichaam en geest is, waarbij men een lang en gezond leven nastreeft.
Taekwon-Do varieert van sport tot kunst, van ontspanningsbezigheid tot levensdoel.